مولوی /دیوان شمس / غزلیات

اندیشه سازنده شخصیت و توانایی ماست ، افکار مثبت و منتهی به امید می تونه باعث رشد و تعالی ما بشه و برعکس اگر وجود ما از افکار منفی پربشه مارو به تباهی می کشونه ، افکار مثبت همانند گلی ست که جامعه رو به گلستان تبدیل می کند ، کلام دلنشین حضرت مولانا که می فرمایند :

بیایید گاهی خودمان را درحال سقوط از ارتفاع بلند تصور کنیم  آن لحظه که خود را بین زمین و آسمان می بینید حتما همه آن لحظه به چتر نجات فکر می کنیم که داشتنش باعث ایمن شدن ما در موقعیت سقوط است . می توانیم نفس راحتی بکشیم که با یک دکمه جان خود را نجات می دهیم ، بدون اندیشه و تفکر در موقعیت هایی که در زندگی روبروی ما قرار دارند ما به نوعی درگیر سقوط بدون چتر نجات خواهیم بود . ما باید مراقب اندیشه و افکار خودمان باشیم چرا که آنها برای ما سرنوشت ساز هستند و بخش مهمی از ما را تشکیل می دهد ، همه ما انسان ها صاحب قدرت ذهن هستیم و اندیشه و تفکر ما در آن گنجانده شده اند که همان به ما قدرت تصمیم گیری در موقعیت های مختلف را می دهد پس نباید از آن به آسانی بگذریم . موضوع مهمی که باید به آن اهمیت بدهیم افکارمان است ، اندیشه  مثبت مثل روییدن گل است و خارج شدن عطری که از او به مشام  می خورد برای جزء برای خودمان برای دیگران نیزمی تواند خوشایند و دلپذیر باشد ، و حالا نقطه مقابل آن نیز اندیشه و افکار منفی می شود و منفی گرایی که اندیشه و افکار را در بر می گیرد باعث مخرب شدن ذهن ماست و آن نیز همانند خاری به دست در آن واحد که احساس سوزشش تا مغز استخوان حس می شود تاثیر بعدش کم کم همانند زهر می تواند در وجود مان پخش شود و ما را به تباهی بکشد ، گرچه کار آسانی نیست شیوه ی مثبت نگری اما می توانیم با اهمیت دادن به خودمان و دنیای پیرامونمان شروع کنیم به پرورش دادن افکار مثبت ، اندیشه مثبت مثل همان گلی می تواند باشد  که جامعه را به گلستان تبدیل کند .